Ο Χρυσός Βρετανός Κυρίαρχος: Η σημασία του στην Ιστορία

Το χρυσό βρετανικό κυρίαρχο είναι το πιο δημοφιλές και περιζήτητο επενδυτικό νόμισμα από το Ηνωμένο Βασίλειο σήμερα. Όχι μόνο ήταν μάρτυρας του ζενίθ της Βρετανικής Αυτοκρατορίας πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά έπαιξε επίσης καθοριστικό ρόλο στο να γίνει εφικτό. Αυτό οφείλεται στο ότι ο χρυσός κυρίαρχος ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της νομισματικής μεταρρύθμισης που εξασφάλισε τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της χώρας από τις αρχές του 19ου αιώνα. Επιπλέον, χρησιμεύει ως ένα από τα νομίσματα αναφοράς για το «χρυσό πρότυπο».

Λόγω της σημασίας του, το κυρίαρχο κόπηκε από ηγεμόνες τους τελευταίους δύο αιώνες και συνεχίζει να κυκλοφορεί . Η βασίλισσα Ελισάβετ Β’, ο μακροβιότερος μονάρχης στη βρετανική ιστορία, απεικονιζόταν στο κέρμα με πέντε διαφορετικά πορτρέτα, συνολικά πάνω από 80 εκατομμύρια σε κυκλοφορία. Ο διάδοχός της, ο βασιλιάς Κάρολος Γ’, είναι πιθανό να συνεχίσει την κοπή .

Σε αυτό το άρθρο, εξερευνούμε τον χρυσό Βρετανό κυρίαρχο, την επανεμφάνισή του στις αρχές του 19ου αιώνα και τους λόγους πίσω από τη διαρκή του σημασία. Αν και αυτό το χρυσό νόμισμα εμφανίστηκε για πρώτη φορά πριν από περισσότερα από 500 χρόνια, η σύγχρονη μορφή του καθιερώθηκε «μόνο» πριν από δύο αιώνες.

Αγγλία χωρίς τον χρυσό κανόνα: Ο μεγάλος πληθωρισμός των Ναπολεόντειων Πολέμων

 

Στα τέλη του 18ου αιώνα, η Μεγάλη Βρετανία βρέθηκε μπλεγμένη σε έναν πόλεμο κατά της Γαλλίας, προσεγγίζοντάς την όπως με κάθε σύγκρουση της εποχής – χρηματοδοτώντας τα έξοδά της μέσω δανείων. Ωστόσο, γρήγορα έγινε σαφές ότι αυτή η στρατηγική δεν ήταν βιώσιμη, καθώς το εθνικό χρέος διπλασιάστηκε μεταξύ 1793 και 1798. Είναι ενδιαφέρον ότι περίπου την ίδια εποχή, το νέο επαναστατικό καθεστώς στη Γαλλία γνώρισε την πρώτη περίπτωση υπερπληθωρισμού στην ιστορία, που οδήγησε σε χρεοκοπία .

Ο χρυσός ήταν πάντα μια διασφάλιση της προσωπικής χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και ένας έλεγχος των βρετανικών κρατικών δαπανών

Όταν τα χρέη αυξάνονται, οι πιστωτές απαιτούν πληρωμή σε χρυσό και όταν τα αποθέματα χρυσού μιας χώρας εξαντλούνται, αντιμετωπίζει χρεοκοπία.

Η Τράπεζα της Αγγλίας βρέθηκε σε αυτό το επισφαλές μονοπάτι, με τα αποθέματά της σε χρυσό να πέφτουν μόλις στο 20% μέχρι το τέλος του 1795 λόγω εξωτερικών και εσωτερικών δανείων. Οι ιδιωτικές τράπεζες αντιμετώπισαν την απειλή τραπεζικού πανικού εν μέσω φόβων για γαλλική επίθεση. Κατά συνέπεια, τον Φεβρουάριο του 1797, η Μεγάλη Βρετανία εγκατέλειψε τον κανόνα του χρυσού και δύο χρόνια αργότερα εισήχθη φόρος εισοδήματος.

Διαβάστε περισσότερα για το θέμα εδώ: 

Ωστόσο, αυτά τα μέτρα απλώς επιδείνωσαν τα οικονομικά προβλήματα της Βρετανίας. Η χώρα συνέχισε να καλύπτει τα έξοδά της μέσω δανείων, με ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των κεφαλαίων να είναι «μη χρηματοδοτούμενα» – δεν προέρχονται από φόρους ή άλλα κανάλια εσόδων.

Το μερίδιο του μη χρηματοδοτούμενου χρέους αυξήθηκε σημαντικά, από λιγότερο από 20% σε σχεδόν 80% έως το 1808 . Ο κύριος αγοραστής αυτού του χρέους ήταν η Τράπεζα της Αγγλίας, η οποία το χρηματοδότησε με την εκτύπωση χρήματος, οδηγώντας σε πληθωρισμό. Αυτός ο μηχανισμός είναι ιδιαίτερα παρόμοιος με ορισμένες από τις χρηματοοικονομικές πρακτικές που παρατηρούνται σήμερα στην Ευρώπη.

Δείτε περισσότερα σχετικά με το θέμα:

Το ποσό του χρήματος σε κυκλοφορία αυξήθηκε από 10,3 εκατομμύρια λίρες το 1797 σε 27,25 εκατομμύρια στερλίνες το 1815, σημειώνοντας αύξηση 163%.

Αυτό οδήγησε σε ταχεία άνοδο των τιμών καταναλωτή και αυξανόμενες ανησυχίες για την πολιτική σταθερότητα μεταξύ αυτών που βρίσκονται στην εξουσία. Ως αποτέλεσμα, η τιμή του χρυσού στο Ηνωμένο Βασίλειο αυξήθηκε επίσης απότομα, αντανακλώντας την εμπιστοσύνη του κοινού στον φυσικό χρυσό και τις επενδύσεις σε χρυσό. Αν και η αξία του καθορίστηκε επίσημα στις 4,25 λίρες ανά ουγγιά τροίας από τον Sir Isaac Newton, η τιμή του στις ελεύθερες αγορές αυξήθηκε περισσότερο από 20%.

Για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, οι αρχές ξεκίνησαν μια από τις πιο διάσημες έρευνες στη νομισματική ιστορία – την Επιτροπή Χρυσού. Το Inquiry Paper, που δημοσιεύτηκε το 1810, συνιστούσε επιστροφή στον κανόνα του χρυσού. Κατά τη διάρκεια των ετών, η ίδια η Τράπεζα της Αγγλίας προέτρεψε επανειλημμένα το Κοινοβούλιο να επαναφέρει τον κανόνα του χρυσού.

The Second Life of the Gold British Sovereign

Στις αρχές του 19ου αιώνα, το πιο δημοφιλές χρυσό νόμισμα στη Βρετανική Αυτοκρατορία ήταν η Γουινέα. Όταν εισήχθη για πρώτη φορά δύο αιώνες νωρίτερα, προοριζόταν να ισοδυναμεί με μία λίρα ή 20 ασημένια σελίνια. Ωστόσο, καθώς η αξία του χρυσού αυξήθηκε σε σχέση με το ασήμι, η αξία της Γουινέας μερικές φορές αυξανόταν έως και 30 σελίνια. Οι Γουινέα κόπηκαν από 8,3 γραμμάρια χρυσού 22 καρατίων, που περιείχε 7,7 γραμμάρια καθαρού χρυσού.

Τέτοιες διακυμάνσεις δεν ήταν δημοφιλείς στο κοινό. Οι αρχές σημείωσαν ότι:

«Υπάρχει μια γενική επιθυμία μεταξύ του πληθυσμού για χρυσά νομίσματα των 20 και 10 σελινιών αντί για τις γκινιές, μισές γκίνιες και ασημένια επτά σελίνια»

Σε απάντηση, το 1816, οι αρχές ξεκίνησαν να δημιουργήσουν ένα νέο πρότυπο όπου μια λίρα ισοδυναμούσε με 20 σελίνια. Ωστόσο, αυτό το νέο χρυσό κυρίαρχο νόμισμα έπρεπε να είναι κάτι περισσότερο από ένα κομμάτι χρυσού. Έπρεπε να συμβολίζει τη δύναμη της Μεγάλης Βρετανίας ως νικητή των Ναπολεόντειων Πολέμων (1804-1815) και ως την αυτοκρατορία στην οποία ο ήλιος δεν δύει ποτέ. Κοιτάζοντας πίσω στις ρίζες τους, βρήκαν τον πιο κατάλληλο τρόπο για να το αποδείξουν αυτό μέσα από ένα μόνο νόμισμα: τον Βρετανό κυρίαρχο.

  Δεδομένης της τεράστιας εμβέλειας της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, ο κυρίαρχος κόπηκε σε διάφορες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Τα σημάδια του νομισματοκοπείου, που υποδεικνύουν το νομισματοκοπείο παραγωγής, βρίσκονται σε τρία σημεία του κέρματος:

1. Κάτω από την προτομή του ηγεμόνα
2. Στο έδαφος κάτω από την οπλή του αλόγου του Αγίου Γεωργίου
3. Κάτω από τα δάφνινα στεφάνια όταν απεικονίζεται το εθνόσημο

Εξαίρεση αποτελούν τα νομίσματα που κόπηκαν στο Λονδίνο, τα οποία δεν φέρουν κανένα σήμα νομισματοκοπείου.

Πόλη, Χώρα	Επιστολή στο νόμισμα	Χρόνια εργασίας
Λονδίνο, Αγγλία	–	1816-σήμερα
Σύδνεϋ, Αυστραλία	μικρό	1854-1926
Μελβούρνη, Αυστραλία	Μ	1827-1932
Περθ, Αυστραλία	Π	1899-1932
Ottowa, Καναδάς	ντο	1908-1919
Πρετόρια, Νότια Αφρική	ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ	1923-1931
Βομβάη, Ινδία	Εγώ	1917-1919

Πίνακας 1: Sovereigns Origins

Ο Αρχικός Βρετανός Ηγεμόνας του Ερρίκου VII

Μετά τον Πόλεμο των Ρόδων, ο Ερρίκος Ζ΄ ανέβηκε στον αγγλικό θρόνο ως νικητής. Μεταξύ των στόχων του ήταν η ένωση της χώρας και η ενίσχυση της διεθνούς της θέσης. Δεκατέσσερα χρόνια μετά τη στέψη του, το 1499, δημιούργησε ένα χρυσό νόμισμα για να συμβολίσει και τα δύο επιτεύγματα – τον ​​κυρίαρχο.

Το όνομα του νομίσματος προέρχεται από τον ίδιο τον ηγεμόνα, που απεικονίζεται στην εμπρόσθια όψη, καθισμένος στον θρόνο με τα σύμβολα της εξουσίας – στέμμα και σκήπτρο. Στην πίσω όψη απεικονίζεται το εθνόσημο που περιβάλλεται από το ενωμένο αγγλικό τριαντάφυλλο. Ο κυρίαρχος ήταν αξιοσημείωτος για την εποχή του, με διάμετρο πάνω από 4 cm, βάρος 15,5 γραμμάρια χρυσού και εξαιρετικά υψηλή καθαρότητα 0,958 ή 23 καρατίων. Επιπλέον, το αρχικό κυρίαρχο ήταν πρωτοποριακό στη βρετανική νομισματική ιστορία επειδή ήταν:

• Το πρώτο νόμισμα της μιας λίρας
• Το μεγαλύτερο χρυσό νόμισμα που κυκλοφόρησε στην Αγγλία εκείνη την εποχή
• Το πρώτο νόμισμα που απεικονίζει ρεαλιστικά τον χάρακα
• Το νόμισμα υψηλότερης καθαρότητας

Μια λίρα μπορεί να μην ακούγεται ως σημαντικό ποσό σήμερα, αλλά πριν από πέντε αιώνες αντιπροσώπευε μισθό τριών μηνών για έναν τεχνίτη ή μισθό ενός έτους για έναν υπηρέτη. Πολλοί Άγγλοι εκείνη την εποχή πιθανότατα δεν είδαν ποτέ κάποιον κυρίαρχο προσωπικά. Ωστόσο, ήταν σύμβολο της βασιλικής εξουσίας, που κυκλοφορούσε μεταξύ των πλουσίων, των ηγεμόνων και των εμπόρων, και μέσω αυτών, σε όλη την Ευρώπη.

Έγινε ένα τέτοιο έμβλημα σταθερότητας και μοναρχίας που, αν και ο Ερρίκος VIII μείωσε την καθαρότητά του στα 22 καράτια, καθιερώνοντας ένα πρότυπο που παραμένει στον αγγλόφωνο κόσμο, κόπηκε από όλους τους ηγεμόνες για τους επόμενους δύο αιώνες πριν αντικατασταθεί οριστικά από το Γουινέα τον 17ο αιώνα.

Η Γέννηση του Κυρίαρχου είναι γνωστή σήμερα

 

Αυτός είναι ο λόγος που, τον 19ο αιώνα, οι αρχές επανεξέτασαν το παρελθόν και αποκατέστησαν τον κυρίαρχο ως σύμβολο σταθερότητας και επιτευγμάτων. Όπως και οι προκάτοχοί του, ο νέος κυρίαρχος διατηρούσε καθαρότητα 22 καρατίων αλλά περιείχε 7,31 γραμμάρια καθαρού χρυσού. Αυτό το έκανε μικρότερο τόσο από το αρχικό κυρίαρχο όσο και από τη γουινέα, ευθυγραμμίζοντας την αξία του σε μία λίβρα ή 20 σελίνια.

Παράμετρος	Χαρακτηριστικό γνώρισμα
Βάρος	7,89 γρ
Καθαρότητα	7,3149 γρ
Καράτιο	22
Ενα δείγμα	.9167
Διάμετρος	21,95 χλστ
Πάχος	1,56

Πίνακας 2: Χαρακτηριστικά ενός Βρετανού Κυρίαρχου

Η επανεισαγωγή του βρετανικού κυρίαρχου σηματοδότησε την αρχή μιας σημαντικής νομισματικής πρωτοβουλίας – του Μεγάλου Νομισματοκοπείου.

Η δημιουργία του χρυσού κυρίαρχου όχι μόνο σηματοδότησε ένα νέο κεφάλαιο στην οικονομική ιστορία της Αγγλίας, αλλά γέννησε και το πιο δημοφιλές βρετανικό νόμισμα, το οποίο συνεχίζει να κόβεται μέχρι σήμερα χωρίς να αλλάζει τα πρότυπά του. Στην πραγματικότητα, παράγεται σύμφωνα με τα πιο ακριβή πρότυπα στον κόσμο.

Σύμφωνα με το Royal Mint , η περιεκτικότητά του σε καθαρό χρυσό είναι εγγυημένη με πέντε δεκαδικά ψηφία. Κατά τους επόμενους δύο αιώνες, το κυρίαρχο θα χρησιμοποιηθεί παγκοσμίως και θα γίνει μάρτυρας της μεγαλύτερης επέκτασης στην αυτοκρατορική ιστορία, με το χρυσό πρότυπο να διασφαλίζει την ανθεκτικότητα και τη βιωσιμότητά του.

Gold British Sovereign Design

 

Ο πρώτος κυρίαρχος έκανε το ντεμπούτο του το 1817, με το προφίλ του Γεωργίου Γ’ στραμμένο προς τα δεξιά. Είναι παράδοση οι μονάρχες σε αυτά τα νομίσματα να απεικονίζονται σε προφίλ, με τα πρόσωπά τους στραμμένα προς την αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη του προκατόχου τους. Επομένως, ο σημερινός βασιλιάς Κάρολος Γ΄ απεικονίζεται με το προφίλ του στραμμένο προς τα αριστερά.

Η πίσω όψη του πρώτου κυρίαρχου παρουσιάζει μια σκηνή του Αγίου Γεωργίου και του δράκου, που δημιουργήθηκε από τον γλύπτη Benedetto Pistrucci

Όταν παρουσίασε το σχέδιό του στο Βασιλικό Νομισματοκοπείο το 1816, ήταν τόσο περίπλοκο που οι τεχνίτες του νομισματοκοπείου δεν μπόρεσαν να παράγουν τις ατσαλένιες μήτρες που απαιτούνταν για να κόψουν τα νομίσματα. Ως αποτέλεσμα, ο Pistrucci έφτιαξε μόνος του τις μήτρες. Στην απεικόνισή του, ο Άγιος Γεώργιος κρατά μόνο ένα μέρος από ένα δόρυ, πιθανότατα σπασμένο στον πυρετό της μάχης. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το δόρυ αντικαταστάθηκε από ένα κοντό ξίφος, το οποίο έκτοτε παραμένει αναλλοίωτο.

Εκτός από αυτή την αλλαγή, η εικόνα έχει υποστεί λίγες σημαντικές αλλαγές. Ένα από αυτά ήταν η αφαίρεση των τούφων μαλλιών που κυλούσαν πίσω από το κράνος του Αγίου Γεωργίου. Αυτές οι τούφες επανεμφανίστηκαν αργότερα αλλά δεν υπήρχαν σταθερά. Για παράδειγμα, επί Ελισάβετ ΙΙ, τα μαλλιά εμφανίζονταν σε νομίσματα που κόπηκαν μέχρι το 2009. Μετά από αυτό, το Βασιλικό Νομισματοκοπείο επανήλθε στο σχέδιο του τέλους του 19ου αιώνα, όπου τα μαλλιά δεν είναι πλέον ορατά.

Η εικόνα του Αγίου Γεωργίου έχει αντικατασταθεί μόνο δύο φορές. Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Timothy Noad ανέπτυξε ένα νέο σχέδιο, απεικονίζοντας τον Άγιο Γεώργιο με μεσαιωνική πανοπλία και κράνος, να κουνάει το σπαθί του ενάντια στον δράκο. Αυτό το σχέδιο χρησιμοποιήθηκε μόλις το 2005. Επτά χρόνια αργότερα, ένα μοναδικό σχέδιο παρουσιάστηκε ξανά, που απεικονίζει τον Άγιο Γεώργιο να λόγχη του δράκου, για να τιμήσει το Διαμαντένιο Ιωβηλαίο της Ελισάβετ Β’. Μόνο 750.000 κομμάτια αυτής της ειδικής έκδοσης παρήχθησαν.

The Master Coin of the World: The British Sovereign Through History

 

Ο χρυσός κυρίαρχος ήταν νόμιμος χρήμα μεταξύ 1817 και 1914. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, κόπηκαν πάνω από ένα δισεκατομμύριο νομίσματα διαφόρων ονομαστικών αξιών. Συγκριτικά, παρήχθησαν «μόνο» περίπου 600 εκατομμύρια γαλλικά φράγκα, καθιστώντας το κυρίαρχο ένα από τα πιο κοινά μέσα πληρωμής στην ηπειρωτική Ευρώπη.

Στο απόγειο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, ο κυρίαρχος χρησιμοποιήθηκε ως μέσο πληρωμής σε περισσότερες από 30 χώρες, καλύπτοντας ένα σημαντικό μέρος της επιφάνειας του κόσμου εκείνη την εποχή.

Το τέλος του Κυρίαρχου και οι Παγκόσμιοι Πόλεμοι

Παραδόξως, η χρήση του χρυσού κυρίαρχου διακόπηκε για τον ακριβώς αντίθετο λόγο που δημιουργήθηκε. Αφού εξασφάλισε τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της χώρας για έναν αιώνα, ο κυρίαρχος έπαψε να είναι νόμιμος χρήμα με την είσοδο της Βρετανίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στις 4 Αυγούστου 1914. Ο πληθυσμός, ανησυχημένος από τη σύγκρουση, άρχισε να συσσωρεύει φυσικό χρυσό, με αποτέλεσμα τα αποθεματικά της Τράπεζας της Αγγλίας να κατρακύλησε κατά 60% σε μόλις τρεις ημέρες.

Για να αντιμετωπιστεί αυτό, η κυβέρνηση εισήγαγε χαρτονομίσματα με ονομαστικές αξίες μιας λίρας και 10 σελινιών, τερματίζοντας ουσιαστικά τη χρήση χρυσών νομισμάτων στις καθημερινές συναλλαγές. Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου, η Τράπεζα της Αγγλίας απέσυρε επιτυχώς από την κυκλοφορία όλα τα χρυσά νομίσματα ονομαστικής αξίας άνω των 100 εκατομμυρίων λιρών.

Ωστόσο, το κυρίαρχο συνέχισε να παράγεται μέχρι το 1925 στο Λονδίνο (με παύση μετά το 1917) και μέχρι το 1932 στις πρώην αποικίες. Ο πρωταρχικός λόγος για αυτή τη συνεχιζόμενη παραγωγή ήταν η χρήση τους ως αποθεματικών από την Τράπεζα της Αγγλίας και για πληρωμές για το βρετανικό εξωτερικό χρέος.

Δύο περιορισμένες εκδόσεις παρήχθησαν στα τέλη της δεκαετίας του 1930 και της δεκαετίας του 1940. Η δεύτερη έκδοση παρουσίαζε τον Βασιλιά Γεώργιο ΣΤ’ (πατέρα της Ελισάβετ Β’), αλλά κατασκευάστηκε με μήτρες από το 1925. Τα νομίσματα της δεκαετίας του 1930, που έχουν την πιο περιορισμένη κοπή στην ιστορία, έχουν γίνει ρεκόρ ανάμεσα στους συλλέκτες.

 Εκτός αποθέματος

  

Το πιο ακριβό βρετανικό χρυσό νόμισμα στην ιστορία

Ο Εδουάρδος VIII ήταν στο θρόνο για λιγότερο από ένα χρόνο, από τις 20 Ιανουαρίου έως τις 11 Δεκεμβρίου 1936, καθιστώντας τη συντομότερη βασιλεία στη βρετανική ιστορία. Ήταν ο πρώτος ηγεμόνας που παραιτήθηκε και επίσης ο πρώτος που επέμεινε να απεικονίζεται στο αριστερό προφίλ σε νομίσματα, καθώς προτιμούσε αυτή την πλευρά, όπως και ο προκάτοχός του. Κατά τη σύντομη βασιλεία του, το Βασιλικό Νομισματοκοπείο κατάφερε να παράγει μόνο έναν πολύ μικρό αριθμό νομισμάτων που έφεραν την εικόνα του, κανένα από τα οποία δεν τέθηκε σε κυκλοφορία.

Μετά την παραίτησή του, τα νομίσματα αυτά συγκεντρώθηκαν, τοποθετήθηκαν σε ένα κουτί και κρύφτηκαν στο γραφείο του αναπληρωτή διευθυντή ενός ιδρύματος. Παρέμειναν εκεί μέχρι τη δεκαετία του 1970, όταν τα περισσότερα έγιναν μέρος της συλλογής του Μουσείου Νομισματοκοπείου. Ωστόσο, φαίνεται ότι κάποια νομίσματα έφυγαν από το μουσείο.

Το 2020, ένα κυρίαρχο νόμισμα που έφερε την εικόνα του Εδουάρδου VIII πουλήθηκε σε ιδιώτη συλλέκτη για 1 εκατομμύριο λίρες, καθιστώντας το το πιο ακριβό βρετανικό νόμισμα στην ιστορία εκείνη την εποχή. Ωστόσο, μόλις ένα χρόνο αργότερα, ένας άλλος κυρίαρχος Edward VIII με ονομαστική αξία £5 πουλήθηκε για £1,65 εκατομμύρια, σημειώνοντας νέο ρεκόρ.

Η Αποκατάσταση του Κυρίαρχου υπό την Ελισάβετ Β’

Με την άνοδο της Ελισάβετ Β’ στον βρετανικό θρόνο το 1952, το Βασιλικό Νομισματοκοπείο ετοίμασε την πρώτη νέα σειρά Βρετανών ηγεμόνων ένα χρόνο αργότερα. Η κυκλοφορία τους ήταν εξαιρετικά περιορισμένη και σήμερα αυτά τα νομίσματα φυλάσσονται στη Βασιλική Συλλογή, στο Βρετανικό Μουσείο και στο Βασιλικό Νομισματοκοπείο. Η σειριακή παραγωγή ξεκίνησε τέσσερα χρόνια αργότερα.

Η βασίλισσα όχι μόνο αποκατέστησε αυτό το εμβληματικό νόμισμα, αλλά έγινε επίσης ο μονάρχης με τα περισσότερα πορτρέτα στον κυρίαρχο – πέντε συνολικά για επτά δεκαετίες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, παρήχθησαν πάνω από 80 εκατομμύρια κομμάτια.

Υπήρχαν πολλοί λόγοι για την αναβίωση αυτού του θρυλικού νομίσματος. Η διακοπή της παραγωγής κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο δημιούργησε ένα κενό στις αγορές, οδηγώντας σε αυξημένη ζήτηση για χρυσό. Ως αποτέλεσμα, ορισμένες χώρες παρήγαγαν σχεδόν αντίγραφα του κυρίαρχου, όπως η Σαουδική Γουινέα (7,3217 g καθαρού χρυσού, λεπτότητα 0,917), που κόπηκαν μεταξύ 1950 και 1957.

Επιπλέον, υπήρχε ανάγκη να καταπολεμηθεί η εξάπλωση των απομιμήσεων που είχαν αρχίσει να κατακλύζουν τις αγορές μετά τον Μεγάλο Πόλεμο, ιδιαίτερα εκείνων που παράγονταν σε μεγάλες ποσότητες στην Ιταλία και τη Συρία.

• Site
• xrisi-lira.gr 
• Εδρα: 1.
• Κολοκοτρώνη 9 -2ος Οροφος. Αθήνα ( Σύνταγμα )τκ.10561
• Τηλ.: 211 400 30 26
• Εδρα : 2. ελ. βενιζέλου 53 πειραιάς τκ 18532
• τηλ.21 11825001    Κιν.    697 2027740