Οι λόγοι που καθιέρωσαν το χρυσό ως σημαντικό επενδυτικό μέσο, βασίζονται στα μοναδικά, σε σχέση με άλλες μορφές επένδυσης, χαρακτηριστικά του. Ο χρυσός είναι μία ασφαλής και χειροπιαστή επένδυση, η αξία της οποίας ιστορικά διαμορφώθηκε αυτόνομα και ανεξάρτητα από άλλα επενδυτικά προϊόντα. Σε περιόδους χρηματοοικονομικής αστάθειας, που οι χρηματιστηριακές αξίες καταποντίζονταν, η ζήτηση του χρυσού αυξανόταν ραγδαία, με αποτέλεσμα πολλές φορές να είναι αδύνατη η ικανοποίησή της, παρά την εντατικοποίηση της κοπής χρυσών νομισμάτων ή ράβδων.

Σύμφωνα με οικονομικές μελέτες, πολλές από τις οποίες παρουσιάστηκαν στο Παγκόσμιο Συνέδριο Πολύτιμων Μετάλλων, που πραγματοποιήθηκε στο Περού μεταξύ 9 και 11 Νοέμβρη του τρέχοντος έτους, ο χρυσός συνίσταται από τους ειδικούς αναλυτές, ως μέσο προστασίας της διεθνούς αγοραστικής δύναμης, καθώς και ως εργαλείο μείωσης της διακύμανσης που μπορεί να εμφανίσει ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο. Αποτελεί εξάλλου και μέσο ελαχιστοποίησης της οικονομικής ζημίας του επενδυτή, σε δύσκολες συγκυρίες για την αγορά. Περαιτέρω, μπορεί σύμφωνα με τους ειδικούς, να χρησιμοποιηθεί ως ένα υψηλής ποιότητας ρευστοποιήσιμο επενδυτικό μέσο, σε περιόδους που η πώληση άλλων περιουσιακών στοιχείων είναι ασύμφορη.

Η πιο διαδεδομένη μορφή επένδυσης σε χρυσό, που σήμερα απευθύνεται στο ευρύ κοινό είναι η αγορά χρυσών λιρών Αγγλίας. Μία από τις πιο πολυσυζητημένες εκδόσεις της είναι η λίρα κοπής του 2007, που απεικονίζει το πλέον δημοφιλές ήδη από το 1817 θέμα του Αγίου – Γεωργίου με το δράκο, από τη μία πλευρά και πορτρέτο της Βασίλισσας Ελισάβετ από την άλλη.
Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου νομίσματος, που έχει αποτελέσει και την αφορμή για πολλές συζητήσεις και συχνά αντιπαραθέσεις μεταξύ ειδικών ή συλλεκτών σχετίζεται με την τεχνική που χρησιμοποιήθηκε για την κοπή της. Ειδικότερα, για την «γέννηση» του νομίσματος αυτού συνευρέθηκαν αρμονικά η παραδοσιακή χαρακτική και η τεχνολογία, με τη μορφή σαρωτή υψηλής ποιότητας.

Οι αλλαγές που έχουν επισημάνει ειδικοί είναι λεπτές, αλλά σημαντικές.
Στην όψη του νομίσματος δεν εμφανίζονται ιδιαίτερες αλλαγές στη χάραξη, παρά το γεγονός ότι σε σχέση με το νόμισμα κοπής του 2000, με το οποίο γίνεται η σύγκριση, οι γραμμές του σχεδίου είναι λιγότερο σαφείς και «καθαρές». Και στις δύο πλευρές υπάρχουν αμυχές και ανεπαίσθητες αυλακώσεις, που προκλήθηκαν πιθανότητα από χαμηλή πυράκτωση πριν την κοπή του νομίσματος.

Οι σοβαρές όμως διαφοροποιήσεις εμφανίζονται στην ανάποδη πλευρά του νομίσματος, γεγονός που καταδεικνύει τη νέα εγχάραξη του σχεδίου του Αη –Γιώργη. Κάποιες από τις αλλαγές που παρατηρήθηκαν από ειδικούς εκτιμητές είναι οι εξής:
• Χαμηλότερο ανάγλυφο, το οποίο είναι εμφανές στο κέντρο του σχεδίου.
• Πιο μικρό το δεξί χέρι του Αη-Γιώργη, με πιο ξεκάθαρες γραμμές στα δάκτυλα και μεγαλύτερο κενό στη λαβή του ξίφους.
• Πιο μακρύ λοφίο στην περικεφαλαία του Αγίου
• Μεγαλύτερο κενό μεταξύ του Αη- Γιώργη και του αυχένα του αλόγου
• Μικρότερο κενό ανάμεσα στον αυχένα του αλόγου και τα γκέμια
• Διαφορετική χαίτη του αλόγου και μακρύτερη ουρά
• Εντελώς διαφορετικό έδαφος
• Μικρότερα, πιο θολά και λιγότερο ευδιάκριτα τα χαραγμένα αρχικά του χαράκτη του αυθεντικού σχεδίου (ΒP από το Benedetto Pistrucci).
• Τα φτερά του δράκου, η μύτη, το στόμα και οι οπλές του παρουσιάζουν διαφοροποιήσεις.
• Τέλος, το κενό ανάμεσα στη μπορντούρα και το κυρίως τμήμα του σχεδίου είναι μικρότερο.

Σύμφωνα με ανακοίνωση στην οποία προέβη το Βρετανικό Βασιλικό Νομισματοκοπείο κατεβλήθη σοβαρή προσπάθεια, προκειμένου αποκατασταθεί με τη μέγιστη δυνατή λεπτομέρεια το αυθεντικό σχέδιο του Pistrucci, το οποίο με την πάροδο των χρόνων είχε σε μεγάλο βαθμό χάσει την αρχική του γραμμή. Πράγματι, το νόμισμα του 2007 μετά από επίπονη προσπάθεια των ειδικών πλησιάζει με ιδιαίτερη πιστότητα το αυθεντικό σχέδιο του 1818.