H χρυσή λίρα κοπής 2007 και η χρήση της τεχνολογίας για την αναβίωση της φινέτσας του αυθεντικού σχεδίου του Pistrucci

αναρτήθηκε σε: Απόψεις & Αρθρα | 0

O χρυσός, ως επενδυτικό μέσο, έχει μοναδικές ιδιότητες, οι οποίες έχουν γίνει αποδεκτές και αναγνωρίζονται από το σύνολο των επενδυτών. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία ο συνολικός αριθμός επενδύσεων σε ράβδους χρυσού και νομίσματα αυξήθηκε κατά 36% το πρώτο εννιάμηνο του 2013, συγκριτικά με το αντίστοιχο διάστημα του έτους 2012.
Μία από τις πλέον διαδεδομένες μορφές επένδυσης σε χρυσό είναι η αγορά χρυσών νομισμάτων, κορωνίδα δε αυτών αποτελεί η γνωστή σε όλους μας χρυσή λίρα Αγγλίας.

 

Στην αγορά διατίθενται πολλές και διάφορες εκδόσεις της χρυσής λίρας, με πιο δημοφιλή αυτή με το παραδοσιακό σχέδιο του Άη-Γιώργη, που φονεύει το δράκο. Μάλιστα το σχέδιο αυτό χρησιμοποιείται από πολύ παλιά από το 1817, με ελάχιστα διαλλείματα. Στη διάρκεια αυτής της μακράς περιόδου έχουν παρατηρηθεί πάμπολλες μικρές παραλλαγές στις μήτρες που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή των νομισμάτων.
Στην έκδοση του 2007 για παράδειγμα, που βρίσκεται διαθέσιμη προς πώληση, η πίσω πλευρά της εμφανίζεται να έχει χαραχθεί από την αρχή ολοκληρωτικά, χωρίς όμως να έχει προηγηθεί κάποια σχετική ανακοίνωση από το Βρετανικό Βασιλικό Νομισματοκοπείο.

 

Για τη συγκεκριμένη έκδοση έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις, συχνά αλληλοαντικρουόμενες, σχετικά με μικρές διαφοροποιήσεις που έχουν διαπιστωθεί από εκτιμητές στο παραδοσιακό σχέδιο του Αη-Γιώργη, όπως αυτό αποτυπώθηκε από τον κορυφαίο του είδους Ιταλό χαράκτη Benedetto Pistrucci. Και ενώ, ελλείψει σχετικής ενημέρωσης από τους αρμοδίους, είχε διατυπωθεί πλήθος εμπεριστατωμένων ή μη απόψεων σχετικά με το σχέδιο της λίρας του 2007, αλλά και εικασίες από διάφορες πλευρές, που προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν τα γεγονότα, τελικά το «μυστήριο» λύθηκε.

 

Η ιδιαιτερότητα της συγκεκριμένης έκδοσης έγκειται στο γεγονός ότι για τη δημιουργία της συνεργάστηκαν αρμονικά η τεχνολογία αιχμής, με παραδοσιακές τεχνικές χαρακτικής. Η κοπή του νομίσματος βασίστηκε σε ένα αυθεντικό σχέδιο χαραγμένο με το χέρι, όπως το τροποποίησε ο ίδιος ο Pistrucci για νόμισμα του 1818. Το σχέδιο αυτό σαρώθηκε μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή και ένα αντίτυπο σε μεγάλη κλίμακα εκτυπώθηκε σε γύψο. Εν συνεχεία, στο αντίτυπο αυτό δουλεύτηκαν με το χέρι οι λεπτομέρειες του σχεδίου, προκειμένου να επιτευχθεί μία όσο το δυνατόν πιστότερη απόδοση του πρωτοτύπου. Με τον τρόπο αυτό κατέστη δυνατή η αναβίωση της φινέτσας του αυθεντικού σχεδίου του Αη- Γιώργη από τη Νεοκλασική Περίοδο, με σύγχρονες τεχνολογικές μεθόδους.

 

Η έκδοση του νομίσματος του 2007 αποτελεί αναμφισβήτητα ωδή στο αυθεντικό αριστούργημα και προσελκύει όχι μόνο καταναλωτές που επιθυμούν να επενδύσουν στο χρυσό, αλλά και άλλους που έχουν καλλιτεχνικές ανησυχίες.
Άλλωστε, όπως είναι γνωστό στους κύκλους των συλλεκτών λιρών, η απόκτηση μίας χρυσής λίρας, πέρα από σημαντική επενδυτική κίνηση, αποτελεί διαχρονικά την κορυφαία εκδήλωση όσων διακατέχονται από συλλεκτική διάθεση. Η επιλογή μεταξύ πολλών διαθέσιμων εκδόσεων ενός συγκεκριμένου νομίσματος και η εικαστική προσέγγιση του νομίσματος που τελικά ο συλλέκτης θα επιλέξει, καθιστά την αγορά χρυσών λιρών πέρα από επενδυτική κίνηση και καλλιτεχνική έκφραση.