Κατηγορίες
Facebook
Twitter
LinkedIn

Το ταξίδι σε ένα επίσημο αυστραλιανό χρυσό νόμισμα διήρκεσε τέσσερα χρόνια, η αναζήτηση ξεκίνησε το 1851 με την ανακάλυψη χρυσού κοντά στο Bathurst, τη Νέα Νότια Ουαλία και το Ballarat στη Βικτώρια. Το ταξίδι ολοκληρώθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα με το άνοιγμα ενός νομισματοκοπείου στο Σίδνεϊ. Και το εντυπωσιακό του πρώτου μας χρυσού νομίσματος που εγκρίθηκε από τη βασιλεία, του Sydney Mint Sovereign του 1855 και του 1855 Sydney Mint Half Sovereign.

Ο χρυσός ήταν ο πρώτος σημαντικός ορυκτός πόρος της Αυστραλίας. Η ανακάλυψή του είχε βαθύ αντίκτυπο στην κοινωνική και πολιτική ανάπτυξη του έθνους, υποστηρίζοντας την εγκατάλειψη του ποινικού συστήματος στο οποίο βασιζόταν ο οικισμός της Αυστραλίας.

Ο νέος πλούτος της Αυστραλίας τη δεκαετία του 1850 προκάλεσε μια τεράστια εισροή ελεύθερων μεταναστών, φέρνοντας νέες δεξιότητες και επαγγέλματα και συμβάλλοντας σε μια αναπτυσσόμενη οικονομία. Μεταξύ 1851 και 1855, ο πληθυσμός της Αυστραλίας διπλασιάστηκε.

Είναι ένα από τα πιο περιπετειώδη και ασυνήθιστα κεφάλαια στην αυστραλιανή ιστορία, που μεταμορφώνει την οικονομία και την κοινωνική τάξη του έθνους, σηματοδοτώντας τις απαρχές μιας σύγχρονης πολυπολιτισμικής Αυστραλίας.

Υπήρχαν πέντε αυστραλιανές αποικίες μέχρι τα μέσα του 1851, (Βικτώρια, Δυτική Αυστραλία, Τασμανία, Νότια Αυστραλία και Νέα Νότια Ουαλία) με την καθεμία να συμφωνεί ότι ένα χρυσό νόμισμα θα έπρεπε να παράγεται τοπικά, ότι το εξάμηνο ταξίδι μετ’ επιστροφής για αποστολή χρυσού προς και από το Λονδίνο ήταν μη πρακτικό και εμπόδιο στις επιχειρήσεις.

Ωστόσο, κάθε αποικία αντιμετώπιζε διαφορετικές κοινωνικές και οικονομικές πιέσεις από τον πυρετό του χρυσού και, επομένως, κάθε αποικία είχε διαφορετικές απόψεις ως προς τη μορφή που θα έπρεπε να έχει ένα χρυσό νόμισμα. Και διαφορετικές απόψεις για το επείγον του.

1852, 1854, 1855 … το ταξίδι σε ένα χρυσό νόμισμα.

Το 1852, η αποικία της Νότιας Αυστραλίας βρισκόταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, σε απελπιστική ανάγκη από σκληρό νόμισμα για να ανταλλάξει τον χρυσό του εκσκαφέα και να τονώσει την επιστροφή στο εμπόριο. Χρησιμοποιώντας ένα κενό στους κανονισμούς, η Νότια Αυστραλία ψήφισε νομοθεσία που υποστήριζε την παραγωγή χρυσών νομισμάτων, τη λίρα Αδελαΐδας του 1852. Αλλά, ήταν ένα προσωρινό μέτρο, ένα νόμισμα μόνο ενός έτους, η νομοθεσία έληγε τον Ιανουάριο του 1853.

Η δεύτερη προσπάθεια εισαγωγής ενός χρυσού νομίσματος αφορούσε την ίδρυση, το 1854, ενός ιδιωτικού νομισματοκοπείου στη Μελβούρνη, του Γραφείου Καγκουρό. Χρηματοδοτούμενος από Βρετανούς επιχειρηματίες, ο κύριος παίκτης ήταν ο William Joseph Taylor, Βρετανός επιχειρηματίας. Ενώ το νομισματοκοπείο λειτούργησε για μερικά χρόνια και τελικά απέτυχε, άφησε μια σημαντική κληρονομιά για τους σημερινούς συλλέκτες με τη μορφή των χρυσών νομισμάτων Kangaroo Office WJ Taylor.

Η τρίτη προσπάθεια εισαγωγής ενός αυστραλιανού χρυσού νομίσματος προήλθε από τη Νέα Νότια Ουαλία. Η αποικία ακολούθησε πρωτόκολλα και το 1851 υπέβαλε αίτηση στο Υπουργείο Εσωτερικών στο Λονδίνο για ένα υποκατάστημα του Βασιλικού Νομισματοκοπείου. Η έγκριση δόθηκε το 1853, το νομισματοκοπείο του Σίδνεϋ άνοιξε δύο χρόνια αργότερα εκδίδοντας το πρώτο επίσημο χρυσό νομισματοκοπείο της Αυστραλίας, το Sydney Mint Sovereign του 1855 και το 1855 Sydney Mint Half Sovereign.

Το Νομισματοκοπείο του Σύδνεϋ σημείωσε μέτριους 502.000 Sovereigns και ακόμη πιο μέτριους 21.000 Half Sovereigns το 1855. Το δεύτερο έτος, η παραγωγή κρατικών και μισών κυρίαρχων αυξήθηκε σε 981.000 και 478.000 αντίστοιχα. Τα κυρίαρχα νομισματοκοπεία στράφηκαν στη συνέχεια. Κατά τα πρώτα δέκα χρόνια λειτουργίας του, η ετήσια παραγωγή του Sydney Mint ήταν κατά μέσο όρο 1,45 εκατομμύρια νομίσματα. Αντίστοιχα, τα νομισματοκοπεία του Sydney Mint Half Sovereign παρέμειναν μέτρια, με μέσο όρο 285.000 νομίσματα.

Για τους συλλέκτες, το έπαθλο είναι εκείνα τα νομίσματα που κόπηκαν τον πρώτο χρόνο ανοίγματος του Sydney Mint, του Sydney Mint Sovereign του 1855 και του Sydney Mint Half Sovereign του 1855. Τα νομίσματα είναι σεβαστά για τη σπανιότητά τους, την αιώνια ιστορία τους και είναι σε ζήτηση παγκοσμίως.

1855 Sydney Mint Sovereign και 1855 Sydney Mint Half Sovereign

Το 1851, η Sydney Morning Herald δημοσίευσε ένα άρθρο που υπερασπιζόταν την ίδρυση ενός υποκαταστήματος του Βασιλικού Νομισματοκοπείου στο Σίδνεϊ για να αγοράσει χρυσό σε πλήρη τιμή και να τον χτυπήσει σε κυρίαρχους και μισούς κυρίαρχους.

Το σχέδιο για ένα υποκατάστημα του Βασιλικού Νομισματοκοπείου έλαβε μεγάλη υποστήριξη από τους ανασκαφείς. Έντονη αντίθεση προέκυψε από τις τράπεζες και μια εξέχουσα ομάδα ιδιωτών που και οι δύο είχαν γίνει σημαντικοί αγοραστές χρυσού στα χωράφια σε τιμές πολύ χαμηλότερες από την πλήρη τιμή του Λονδίνου. Διακυβεύονταν τα κέρδη! Και οι δύο φατρίες είχαν ενώσει νωρίτερα τις δυνάμεις τους για να απορρίψουν μια πρόταση για ένα Γραφείο Αναλύσεων στο Σύδνεϋ που θα είχε επίσης αρνητικό αντίκτυπο στα εμπορικά τους συμφέροντα.

Ενώ είναι αλήθεια ότι η Νέα Νότια Ουαλία είχε ζητήσει επίσημα το 1851 από το γραφείο στο σπίτι στο Λονδίνο για ένα υποκατάστημα του Βασιλικού Νομισματοκοπείου, η απόφαση είχε ήδη ληφθεί στο βρετανικό κοινοβούλιο να δοθεί στις αποικίες μεγαλύτερη αυτονομία και να ιδρύσουν ένα υποκατάστημα νομισματοκοπείου για να τους επιτρέψει να χτυπήσει νομίσματα του βασιλείου, του κυρίαρχου.

Το νομισματοκοπείο του Σίδνεϋ θα χτυπούσε τους κυρίαρχους και τους μισούς κυρίαρχους ακριβώς στα επίπεδα βάρους και λεπτότητας στο Βασιλικό Νομισματοκοπείο, αλλά θα είχαν το δικό τους σχέδιο. Αυτό έγινε για να προστατευθεί η διεθνής φήμη των αυτοκρατορικών χρυσών νομισμάτων σε περίπτωση που το Σίδνεϊ δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στα αυστηρά πρότυπα που απαιτούνται για το νόμισμα.

Στις 19 Αυγούστου 1853 η βασίλισσα Βικτώρια έδωσε επίσημη έγκριση για την ίδρυση του πρώτου νομισματοκοπείου της Αυστραλίας στο Σίδνεϊ ή κοντά στη Νέα Νότια Ουαλία. Την ίδια χρονιά, το Royal Mint London ετοίμασε σχέδια του πρώτου χρυσού νομίσματος της Αυστραλίας και κατασκεύασε τις μήτρες.

Το σχέδιο του κυρίαρχου και του μισού κυρίαρχου εμπροσθότυπου ήταν μια φιλετοποιημένη προτομή της Βικτώριας, ελάχιστα διαφορετική από εκείνη που χρησιμοποιούσαν οι Βρετανοί κυρίαρχοι. Ο εμπροσθότυπος έπεσε γρήγορα σε δυσμένεια και ο Τζέιμς Γουάιον διατάχθηκε να χαράξει μια νέα εμπρόσθια όψη που θα ήταν μοναδικά αυστραλιανή για να διακρίνει εύκολα τους ηγεμόνες της αποικίας από τους Βρετανούς ομολόγους τους. Για το σκοπό αυτό, ένα νέο πορτρέτο παρουσιάστηκε το 1857 που παρουσίαζε τη βασίλισσα Βικτώρια με ένα στεφάνι banksia στα μαλλιά της αντί για το συγκρότημα.

Το αντίστροφο σχέδιο βασίστηκε χαλαρά γύρω από τα σύγχρονα αντίστροφα σχέδια των βρετανικών έξι πενιών και σελινιών. Το ισχυρό σημείο της διαφοράς του με τους Βρετανούς ηγεμόνες ήταν η συμπερίληψη των λέξεων «Αυστραλία» και «Νομισματοκοπείο του Σίδνεϊ».

Η χρήση της λέξης Αυστραλία, μια γοητεία με τους ιστορικούς. Την εποχή εκείνη το έθνος λειτουργούσε ως ξεχωριστές αποικίες. Η Αυστραλία δεν λειτουργούσε υπό μια ενιαία κυβέρνηση μέχρι την Ομοσπονδία το 1901.

Ο πρώτος αναπληρωτής πλοίαρχος του νομισματοκοπείου του Σίδνεϊ ήταν ο καπετάνιος Edward Wolstenholme Ward, εκπαιδευμένο μέλος των Βασιλικών Μηχανικών.

Ο Γουόρντ έφτασε στην αποικία τον Οκτώβριο του 1854 με το πλοίο Καλκούτα, μαζί με άλλα μέλη των Βασιλικών Μηχανικών, έναν λοχία, τρεις δεκανείς και δώδεκα στρατιώτες. Το συγκρότημα κατατέθηκε στο Circular Quay με τις μπάλες και τα κουτιά του νέου νομισματοκοπείου του Σίδνεϊ, μαζί με τις μήτρες.

80583-79664-b-Sold-1855-Half-Sovereign-date-side-April-2024

Αυτό το 1855 Sydney Mint Half Sovereign είναι το καλύτερο παράδειγμα του πρώτου μισού κυρίαρχου της χώρας. Το νόμισμα είναι το κόσμημα στο στέμμα της μισής κυρίαρχης σειράς της Αυστραλίας με άψογο γενεαλογικό.

Το Sydney Mint ιδρύθηκε σε μια πτέρυγα του «Rum Hospital» στην οδό Macquarie του Σίδνεϊ. Το νομισματοκοπείο άρχισε να λαμβάνει χρυσό στις 14 Μαΐου 1855 και εξέδωσε το πρώτο του χρυσό κυρίαρχο αμέσως μετά στις 23 Ιουνίου.

Στην αρχή τους, οι κυρίαρχοι και οι μισοί κυρίαρχοι του νομισματοκοπείου του Σίδνεϊ ήταν νόμιμο χρήμα μόνο στην αποικία της Νέας Νότιας Ουαλίας.

Τον Ιανουάριο του 1856, οι Βρετανοί δοκίμασαν την ποιότητα των αποικιακών χρυσών νομισμάτων και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι είχαν υψηλότερη εγγενή αξία από τα βρετανικά αντίστοιχά τους, κυρίως λόγω της περιεκτικότητάς τους σε ασήμι 8,33%. Μόλις αυτά τα γεγονότα έγιναν γνωστά, οι κερδοσκόποι άρχισαν να τα λιώνουν.

Τα αποικιακά χρυσά νομίσματα έγιναν νόμιμο χρήμα στην Τασμανία και τη Δυτική Αυστραλία το 1856. Η Νότια Αυστραλία και η Βικτώρια ήταν επιφυλακτικές να κατοχυρώσουν το Νομισματοκοπείο του Σίδνεϊ ως το επίσημο νομισματοκοπείο της Αυστραλίας, καθώς κάθε αποικία είχε ζητήσει ανεξάρτητα το δικό της και δυστυχώς έχασαν.

Μέχρι το 1857, το πεδίο εφαρμογής του νόμιμου χρήματος διευρύνθηκε για να συμπεριλάβει όλες τις αυστραλιανές αποικίες και τον Μαυρίκιο, την Κεϋλάνη και το Χονγκ Κονγκ. Το 1868 το Sydney Mint Sovereigns and Half Sovereigns έγινε νόμιμο χρήμα σε όλη τη Βρετανική Αυτοκρατορία.

Ο σχεδιασμός του Sydney Mint Sovereign διήρκεσε μέχρι το 1870 και του Half Sovereign μέχρι το 1866. Ήταν η τελευταία φορά που εμφανίστηκε η λέξη Australia στα χρυσά κυρίαρχα μας. Από το 1871, οι κυρίαρχοι και οι μισοί κυρίαρχοι της Αυστραλίας πήραν ένα παραδοσιακό βρετανικό σχέδιο.

1852 Adelaide Assay Office Gold One Pound

Κατά ειρωνικό τρόπο, η ανακάλυψη χρυσού στις ανατολικές πολιτείες σχεδόν έστειλε την αποικία της Νότιας Αυστραλίας, καθώς η μαζική μετακίνηση πληθυσμού από τις πόλεις στα πεδία χρυσού της Βικτώριας αποστράγγισε τις τράπεζες των νομισμάτων και οδήγησε τις επιχειρήσεις σχεδόν σε αδιέξοδο.

Και ενώ μπορεί να γίνει αντιληπτό ότι η οικονομία θα ανακάμψει όταν οι εκσκαφείς επέστρεφαν στην πατρίδα τους με τα ευρήματά τους, απλώς επιδείνωσε το πρόβλημα. Η έκρηξη του χρυσού δημιούργησε μια περίσσεια πλούτου, που δεν μπορούσε να τεθεί σε κυκλοφορία. Το πρόβλημα, που ταλαιπωρούσε τις αποικίες από τις πρώτες μέρες της εγκατάστασης, εξακολουθούσε να υπάρχει – έλλειψη σκληρού νομίσματος – για την ανταλλαγή με το χρυσό και για την τόνωση και τη στήριξη της επιστροφής στο εμπόριο.

Η προτεινόμενη λύση για την οικονομική κρίση της Νότιας Αυστραλίας ήταν η ίδρυση ενός Γραφείου Δοκιμασίας της Αδελαΐδας που θα αγόραζε χρυσό από τα χωράφια της Βικτώριας σε υψηλότερη τιμή από αυτή που πληρωνόταν στη Μελβούρνη. Και αυτό θα χτυπούσε ράβδους χρυσού που θα μπορούσαν να ανταλλάσσονται με τραπεζογραμμάτια σε καθορισμένη τιμή. Και μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τις τράπεζες για να στηρίξουν το χαρτονόμισμα τους σαν να ήταν κυρίαρχοι.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Κυβερνήτης Γιανγκ είχε υπερβεί τις εξουσίες του ανοίγοντας ένα νομισματοκοπείο που δεν είχε καμία έγκριση από το Υπουργείο Εσωτερικών στο Λονδίνο.

Για να επικυρώσουν τις ενέργειές τους στην παράκαμψη των βασιλικών πρωτοκόλλων, οι νομοθέτες της Νότιας Αυστραλίας βρήκαν ένα κενό στους κανονισμούς της κυβέρνησης και πέρασαν τον νόμο Bullion Act, που τους επέτρεψε να δημιουργήσουν το δικό τους νομισματοκοπείο και να χτυπήσουν τα πλινθώματα.

Ο νόμος αριθ. 1 του χρυσού χρυσού του 1852 έχει ένα ρεκόρ μοναδικό στην αυστραλιανή ιστορία. Συγκλήθηκε ειδική συνεδρίαση της Βουλής για να το εξετάσει. Το Κοινοβούλιο συνεδρίασε το μεσημέρι της 28ης Ιανουαρίου 1852. Το νομοσχέδιο διαβάστηκε και πέρασε αμέσως τρεις αναγνώσεις και στη συνέχεια διαβιβάστηκε στον Αντικυβερνήτη και έλαβε αμέσως τη σύμφωνη γνώμη του. Ήταν ένα από τα πιο γρήγορα νομοθετήματα που έχουν καταγραφεί, με την όλη διαδικασία να διαρκεί λιγότερο από δύο ώρες.

Δεκατρείς ημέρες μετά την ψήφιση του νόμου, στις 10 Φεβρουαρίου 1852, άνοιξε το γραφείο της Κυβερνητικής Δοκιμασίας. Οι δραστηριότητές της υποστηρίχθηκαν από μια πρωτοβουλία της πολιτειακής κυβέρνησης για την παροχή ένοπλων συνοδών για να φέρει πίσω το χρυσό από τις ανασκαφές της Βικτώριας.

Έξι μήνες μετά το άνοιγμα του Γραφείου Αναλύσεων, η επιχειρηματική κοινότητα άρχισε να ταράζεται για την έκδοση χρυσού νομίσματος. Η νομοθεσία τροποποιήθηκε και στις 23 Σεπτεμβρίου 1852, το Γραφείο Δοκιμασίας εξέδωσε την πρώτη χρυσή λίβρα, που κόπηκε από χρυσό 22 καρατίων και ζύγιζε 8,81 γραμμάρια.

Ο νόμος του χρυσού προοριζόταν μόνο ως βραχυπρόθεσμη λύση, η λειτουργία του περιοριζόταν μόνο σε δώδεκα μήνες, λήγει τον Ιανουάριο του 1853. Δεν έγινε καμία προσπάθεια να παραταθεί ή να συνεχιστεί η κοπή νομισμάτων μετά την περίοδο που είχε αρχικά καθοριστεί.

Μόνο ένας μικρός αριθμός λιρών Αδελαΐδας κόπηκε και πολύ λίγες κυκλοφόρησαν στην πραγματικότητα, η επίσημη και καταγεγραμμένη κοπή του πρώτου χρυσού νομίσματος της χώρας, 24.648. Όταν ανακαλύφθηκε ότι η εγγενής αξία του χρυσού που περιείχε κάθε κομμάτι ξεπέρασε την ονομαστική του αξία, η συντριπτική πλειοψηφία εξήχθη αμέσως στο Λονδίνο και τήχθηκε.

80583-80067-Available-Now-1852-Adelaide-Pound-TII-date-side-April-2024

Αυτή είναι μια μοναδική ευκαιρία να αποκτήσετε ένα εμπνευσμένο παράδειγμα Uncirculated του πρώτου χρυσού νομίσματος της Αυστραλίας. Χτυπημένο στην πρώτη σειρά παραγωγής, αυτό το Adelaide Pound Type I του 1852 προσφέρεται σε θαυματουργή κατάσταση.

Το πρώτο χρυσό νόμισμα της Αυστραλίας, μια Λίρα, κόπηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1852 στο Κυβερνητικό Γραφείο Αναλύσεων στην Αδελαΐδα της Νότιας Αυστραλίας. Η πρώτη σειρά παραγωγής του Adelaide Pounds, χρησιμοποίησε ένα καλούπι εμπρός με κορώνα και ένα αντίστροφο καλούπι με έναν απλό, κομψό εσωτερικό κύκλο με χάντρες.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου τρεξίματος, ασκήθηκε πίεση στις άκρες για να διασφαλιστεί ότι οι οδοντοστοιχίες και το υπόμνημα ήταν δυνατά. Λιγότερα από εκατό νομίσματα παρήχθησαν πριν εμφανιστεί ρωγμή στο καλούπι, αναγκάζοντας τη διακοπή της παραγωγής και τη βιαστική προετοιμασία μιας μήτρας αντικατάστασης.

Νιώθοντας την πίεση για να συνεχίσει την παραγωγή, ο Joshua Payne επέλεξε μια απλούστερη έκδοση του αντίστροφου καλουπιού, τον μύθο και την αξία με απλά γράμματα. Άλλαξε επίσης το σχέδιο του εσωτερικού περιγράμματος στην πίσω μήτρα, αντιγράφοντας αυτό που ήταν ήδη στη θέση του στην πλευρά της κορώνας. Η παραγωγή συνεχίστηκε με τη δεύτερη μήτρα και κόπηκαν επιπλέον 24.000 και πλέον νομίσματα, που αναφέρονται ως Type II One Pounds.

Παράγοντας δύο διαφορετικές μήτρες, ο Joshua Payne διέκρινε ξεκάθαρα τα νομίσματα που κόπηκαν στη μέτρια πρώτη σειρά. Και αυτά από την πιο ουσιαστική δεύτερη σειρά.

Και με αυτόν τον τρόπο δημιούργησε μια σπανιότητα ύψιστης τάξης. Ο Χρυσός Μία Λίρα χτύπησε κατά τη διάρκεια της πρώτης σειράς παραγωγής του πρώτου χρυσού νομίσματος της χώρας, πιο γνωστού ως Type I One Pound.

Αυτό που γνωρίζουμε σήμερα είναι ότι λιγότερες από σαράντα χρυσές λίρες Τύπου Ι είναι στα χέρια των συλλεκτών. Και ίσως εξαπλάσιος αριθμός από τα παραδείγματα τύπου II. Σπάνια και τα δύο. Αλλά το Type I One Pound είναι βασανιστικά σπάνιο.

Site buysilver.gr

kolokotroni 9 syntagma 10561

2os orofos office 3

Tel.  2110012340

MOBILE 6936130049

Περισσότερα άρθρα

Scroll to Top